- niepocieszony
- {{stl_3}}niepocieszony {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɲɛpɔʨ̑ɛʃɔnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}untröstlich {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
niepocieszony
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
niepocieszony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepocieszonyszeni {{/stl 8}}{{stl 7}} pogrążony w smutku, w żalu nie do ukojenia, głęboko zasmucony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być niepocieszonym po stracie czegoś, po czyimś odejściu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepocieszony — niepocieszonyszeni «nie mogący znaleźć w niczym pociechy, nie do pocieszenia» Niepocieszona wdowa … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
nieutulony — nieutulonyleni książk. «nie dający się pocieszyć, utulić, uspokoić; niepocieszony» Nieutulony ból. Był nieutulony po stracie najbliższej osoby. ◊ Pozostali w nieutulonym żalu… «formuła kończąca zwykle zawiadomienie o śmierci kogoś z najbliższej… … Słownik języka polskiego
nieukojony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieukojonyjeni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się ukoić, ułagodzić, pocieszyć; nieutulony, niepocieszony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieukojony żal, płacz. Nieukojona rozpacz. Nieukojony w bólu po stracie najbliższych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
